به‌گزارش خبرنگار خبرگزاري فارس در حلبچه ، 23 سال پيش در چنين روزي 50 فروند هواپيماي ويژه بمباران ارتش عراق كه هر يك به 4 عدد بمب شيميايي 500 كيلويي مجهز بودند در افق غرب آسمان حلبچه ظاهر شدند و با ريختن 200 بمب حاوي مواد شيميايي فجيع ترين صحنه‌ي كشتار مردم ،بعد از جنگ جهاني دوم را رقم زدند.
همه سازمانهاي بين‌الملل و نهادهاي حقوق بشر كه در مقابل ديدگان آنها فجيع‌ترين و وحشتناك‌ترين حمله جنگ افزار‌هاي شيميايي از زمان جنگ جهاني اول تا آن لحظه به وقوع پيوسته بود ، در مقابل رژيم صدام سكوت اختيار كرده و كوچكترين اعتراضي نسبت به رژيم ديكتاتور بعث نشان ندادند.
"احمد عبدالله " 53 ساله و يكي از بازماندگان اين حمله شيميايي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس ، آنچه را كه 23 سال پيش ديده بود چنين بازگو كرد : اجساد هزاران مرد، زن، كودك و حيوان در سطح خيابانها شهر پراكنده شده بود ، هيچ جراحت و خون و اثري از انفجار روي اجساد ديده نمي شد و اجساد به طرز عجيبي تغيير رنگ داده و چشم هايشان باز و خيره بود.
وي افزود: از سوي ديگر هزاران مجروح شيميايي در خانه‌هاي خود در انتظار مرگ تدريجي بودند تا اينكه رزمندگان اسلام و ايران به ياري آنها شتافته و با استفاده از هيلكوپتر سريعا آنها را به مجهزترين بيمارستانهاي تهران و ديگر شهرها منتقل كردند.
منابع بيمارستاني جمهوري اسلامي ايران تنها چند روز پس از اين فاجعه ، شمار شهداء را 5 هزار نفر و مجروحان را 10 هزار نفر اعلام كرد.
پس از سقوط نظام ديكتاتوري بعث ، دادگاه عالي عراق ،علي حسن المجيد معروف به علي شيميايي پسر عموي صدام و از اصلي‌ترين عامل بمباران حلبچه را به اعدام محكوم كرد و اجراي حكم اعدام وي موجي از شادي را در حلبچه به راه انداخت.
هم اكنون با وجود گذشت 23 سال از اين حادثه ، هنوز تعداد زيادي از مجروحان شيميايي در خانه‌هاي خود در انتظار كمك هاي حكومت منطقه كردستان و جمهوري اسلامي ايران هستند.
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت:
